Onafhankelijk
We worden belaagd! Achtervolgd door een woedende wolk van zoemende zorgverzekeraars. Gelukkig is daar Independer om ons te verlossen uit deze hel, aldus hun reclamecampagne.
Oja, Independer, die onafhankelijke vergelijkingssite die eigendom is van Achmea.
Als je niet belaagd wil worden door reclames van zorgverzekeraars, dan zou ik vooral met een wijde boog om de website van Independer heen lopen. Ze plaatsen namelijk bij ieder bezoek tracking cookies, niet alleen van Google (Doubleclick) maar ook van het Microsoft advertentienetwerk (Bing, msn).
Google en Microsoft lezen dus mee, als je een nieuwe verzekering uitzoekt op independer.nl. En mocht je vervolgens op Youtube een reclame voorbij zien komen van Bewuzt of Zekur of hoe die malloten tegenwoordig ook heten, dan weet je hoe het komt.
Het begin
Privacy gaat niet alleen over het recht om in je eentje in je onderbroek drie seizoenen van Judge Judy te kijken. Het recht om met je vrienden te praten zonder dat je collega's meeluisteren of het recht om het uit te maken met je vriendin zonder dat Mark Zuckerberg je een aanbieding voor condooms stuurt. Privacy gaat over vrijheid van meningsuiting. Als je niet kunt leven in de zekerheid dat je gedachten, je ideeen, van jezelf blijven tot het moment dat je kiest ze te delen. Als je niet zelf kunt bepalen met wie je je mening deelt, en met wie niet, dan is er geen vrijheid van meningsuiting.
En wie denkt dat vrijheid van meningsuiting niet belangrijk is, die is nooit de mond gesnoerd. Privacy en vrijheid van meningsuiting staan aan de basis van alle andere vrijheden die we als mens in mindere of meerdere mate genieten. Zonder privacy en vrijheid van meningsuiting stort de rest als een kaartenhuis ineen.
Pinnen mag
"Mag ik uw postcode noteren?" vroeg de kassiere van de Bristol toen ik een paar sloffen wilde afrekenen.
"Nee."
Ongeveer 20 jaar geleden begon de pinautomaat op te duiken in winkels. Maarja, als je pint dan vertel je niet alleen aan de winkelier wie je bent, je vertelt ook aan je bank waar je boodschappen doet. Beter dus om geld op te nemen en ouderwets cash te betalen.
Ongeveer 20 jaar geleden pinde je vooral grotere bedragen. Sommige winkeliers rekenden een toeslag als je bijvoorbeeld een rol pepermunt wilde pinnen. Nu is er de campagne: Klein bedrag? Pinnen mag!
Al dat gezeul met contant geld ook: het moet eerst gedrukt worden, vervolgens naar de banken en pinautomaten gedistribueerd worden, dan neem je het geld op en reken je ermee af, en tenslotte moet de winkelier het weer tellen, sorteren en terugstorten.
Ja, 'ze' hebben ons inmiddels graag aan de pin. Al het betalingsverkeer elektronisch en digitaal, iedere transactie gelogd en opgeslagen. Als je met een paar duizend euro over straat loopt kan dat al als verdacht worden aangemerkt. Hoezo verdacht? Hoe lang zal het nog duren dat je uberhaupt contant mag betalen? Zonder een digitaal spoor van je werkgever naar de plaatselijke pantoffelboer achter te laten?
Update: er is al sprake van het afschaffen van het 500-euro biljet. "Er is het risico dat biljetten van hoge waarde gebruikt worden voor het financieren van terrorisme", zegt Eurogroep-voorzitter Jeroen Dijsselbloem. "We gaan de ECB vragen te kijken naar dit vraagstuk van contant geld en het 500-eurobiljet."
Er even lekker helemaal uit
Noem me ouderwets maar ik vind het fijn om anoniem te reizen. Heerlijk onderuitgezakt in de trein, zonder de hete adem van Big Data in de nek. Heerlijk!
Het kan gelukkig nog steeds, anno 2015. Moet je even een anonieme OV chipkaart kopen. Wel opletten natuurlijk dat je hem alleen met cash oplaad, want als je je pinpas in die gleuf steekt kunnen 'ze' het nummer van je chipkaart koppelen aan je rekeningnummer en weten 'ze' alsnog met terugwerkende kracht wie dat toch is die Nick & Simon iedere dag achterna reist.
Ja je moet er natuurlijk wel wat voor over hebben om onbespied te mogen reizen. Loketjes met daarachter een gezellige NSer met zo'n vrolijk rood hoedje, die zijn allang wegbezuinigd. Mocht je er toch eentje tegenkomen, dan kun je ze wat papiergeld toeschuiven en dan zetten zij dat voor je op je anonieme chipkaart. Zoniet, dan wordt het knaken sparen, en hopen dat je een kaartjesautomaat treft die muntjes slikt.
Sta je dan op station Anna Paulowna centraal, met drie losse euros op zak. Komt precies goed uit, want het ritje naar Den Helder kost 2,90. Maar, helaas, helaas, de NS heeft onlangs besloten dat je je chipkaart met minimaal 5 euro moet opwaarderen.
Het minimum bedrag waarmee je je chipkaart kon opwaarderen bij een kaartjesautomaat was vroeger 4 euro. Ik heb wel eens gevraagd waarom dat niet gewoon een willekeurig bedrag kon zijn. Je kan immers ook een los kaartje kopen (kost wel een euro extra) en dan krijg je zelfs wisselgeld terug. Nooit een reactie op gehad. En nu is het minimumbedrag dus 5 euro.
En het mooie is nog: over die extra euro die je gedwongen op je chipkaart zet vangt de NS rente. Want de NS heeft een meerderheidsbelang in Trans Link Systems, en het geld dat je op je chipkaart zet valt onder beheer van Trans Link Systems. Geen idee natuurlijk wat ze er mee uitspoken, maar als ik moet gokken dan denk ik dat ze er lekker mee gaan beleggen.
HahaHAHAHAHahahahaHAHAHAHAAAAAA
De Fiets
Vandaag zag ik een junk met een gestolen fiets. Junks door heel Nederland stelen fietsen. Eigenlijk is het kopen van fietsen een soort verkapte verslavingssteun, gefinancierd door de burger. Kan je beter het geld gelijk aan die junk geven, want voor een fiets van 200 euro krijgt een junk maar een paar tientjes terug. Om over dat doorgeknipte slot van 60 euro maar te zwijgen.
Ondertussen besteed de overheid een paar ton aan een Postbus 51 campagne om mensen aan te moedigen aangifte te doen bij de politie. En jaarlijks een paar miljard aan de politie zelf. Die natuurlijk alsnog niet voldoende capaciteit heeft om achter een fietsendief aan te gaan. Op verslavingszorg wordt bezuinigd.
